Dinlenmek için gittim, dinlenmekten yoruldum. Yorgun düştüm. Kalemi kağıtla kavuşturamadım. Tuşların tıkırtısında olmadım. Olamadım...
Bazen üstünde kahve fincanı unutulmuş nemli sayfalı kitapta, bazen de mürekkebi henüz kurumadan dağılan yazıda. Bazen uç kısmı sararmış gazete sayfasının köşe yazısında, bazen de arnavut kaldırımlı dar yoldan gelen akordion sesinde... Seni gördüm ve düşündüm.
Unutulmadığını bildiğini bildim. Buna rağmen özlemin ve yazamamanın acısını hissettim. Belkide sayfalarda aradı gözlerin. Özlemişim seni! Okuyucu(m)
Uzaklardayken tek özlemediğim; hislerim kadar yaşlı İstanbul'du. Yoğun, kalabalık ve sisli...
13 yorum:
Her zaman özlediklerin tarafından özlenesin :)
Özlenenlerden olmak... Teşekkürler Pabuç!
Hoş geldin :)
Silip yeniden izleyicin oldum.Artık görebiliyorum .Tekrar hoş geldin :)
evvet.. artık izleyebiliyorum..
teşekkür ederim ..
Adı bile yeter, Histanbul :)
Özlemiştim, hem şehirler ecesi'ni, hem yazıları..Hoşseda :)
evet düzelmiş,görünür olmuşsun artık. hoşgeldin :)
İlahi çocuk...demek hislerin kadar yaşlı ve sisli ha?? Benim hâlâ çiçeği burnunda ve berrak hislerimden bir demet vereyim istersen sana..
Mesela şu anda yeni blog sayfamdayım.. ve erosu dinliyorum.. yalnızım .. ama biri ağlıyor!!
Ben nasibime düşeni kadarı ile unutulmadığımı bilmemin tatlı huzuru içinde karşılıyorum seni antipatik(olmadığını düşündüğüm) yazar.. Hooşgeldin!
@ Dalgaları Aşmak: Hoşbulduk!
@ Üryan: Ben teşekkür ederim.
@ Eliza Doolittle: Bende! Hep söylüyorum zaten "Seviyorum yazılarını, T24teki makalelerini..."
@AyŞeGüL KuŞ: Teşekkür ederim daim okuyucum!
@ Hasret Senfonlieri: Hocam! Yeni blog sayfanızı ziyaret ettim ve hemen şimdi izlemeye alacağım.
Sen de hosgeldin ben de!!!
Yorum Gönder