4 Şubat 2013 Pazartesi

Canına Okuyacaklarım...



Bazen artık dayanamayıp her şeyi yakıp yıkmak istediğiniz oluyor mu? Mutluluğumu elimden aldıklarında ben de öyle oluyorum. Karalanmış bir sayfayı tümden silip beyazın sonsuzluğunda bir çizim olarak kalmayı istiyorum. Böyle bir durumda sessizliği dinlemek gibisi olmasa gerek.

Hiç anlaşılır olmayanları, vefasızlık yapanları, arkadaşlıktan dem vurup kalleşlik yapanları, iki yüzlü olanları, samimi görünüp palavra atanları, söze küfürsüz başlamayanları, dost diye sarılıp sonradan satanları, uçanla kaçanla işleri olanları, seni andık deyip dedikodu yapanları tek tek toplayıp bir ateşte yakmak istiyorum…

8 yorum:

Pabuc dedi ki...

Hepimizin böyle dönemleri oluyor.Bu uyanık geçinenlerin hepsini bir çuvala koyup merkez çöplüğe götürüp atmak lazım ;)

Antipatik Yazar dedi ki...

Pabuç: Doğru diyorsun ama bulan mulan olur en iyisi yakmak :))

nadarû dedi ki...

hiştt hişt sakin ol,sinirlerine hakim ol;)
bu nasıl bir öfkedir ya hu. sen iyisi mi bi çay iç. evet evet çay iyi gider böyle anlarda:)
dostoyevski demiş ya; 'çay öfkeyi alır diye, ordan aklıma geldi.

o değil de ben bu fotolarından artık korkmaya başladım..
bloguna girmekten korkuyorum şahsen bu kanlı bıçaklı bebekleri görünce:(((((:

ve asıl yorum;böylelerini allah'a havale etmeli diye düşünüyorum

Antipatik Yazar dedi ki...

Derin: Çay fikri iyi gibi geldi :) Chucky benim öfke duygumun sembolü haline geldi. Ne zaman öfke dolu bir anı kaleme alsam orada onun resmi var. Evet böylelerini Allah'a havale etmeli Derinciğim :)

beenmaya dedi ki...

bak beni gaza getirme, tahrik etme yeni sakinleştim zaten :)))

Antipatik Yazar dedi ki...

Beenmaya: Sakinlik iyidir canım :))

Biriz Aydinç Öztüzemen dedi ki...

Daha yolun başındasın anlaşılan, yontulacaksın ve kafaya takmamayı öğreneceksin. Hatta "yardıma ihtiyacın olduğunda sağ elini sol eline uzatacaksın" diye çok güzel bir söz var.AYNEN ÖYLE...

Adsız dedi ki...

Son zamanlarda çok depresivim belkide aşkima karşilik bulmadiğim içindir.Belkide ailesel sorunlar yüzünden bazen aklimdan abimin kafasini duvari sürtup alevler çikarmak geliyor öfkelendiğimde kendimi taniyamiyorum o kadar çok gözüm dönüyorki başkalarina zarar vermekten korkuyorum bazen kendimi deli gibi hiss ediyorum hatta şu an bile çunki yazdiklarimi okumiyacağinizi ve cevap bile vermeyeceginizi biliyirum ama yinede içimi boşaltmak için yaziyorum beni bu hale getirenlerin ALLAH belasini versin iki elim yakalarinda olacak....