skip to main |
skip to sidebar
Söze
nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Küçük yüreğin mini minnacık bir özrüyle mi
başlasam yoksa hemen lafa mı girsem? Koca bir sene uğramamışım
buralara. Yazmamışım içimden gelenleri. Oysa zaman zaman içimde duygular fink
attılar, dökülmek istediler beyaz bir sayfaya, bazen mürekkep olup dağılmak
istediler, bazense noktasıyla, virgülüyle benim olarak kaldılar...
Ben gibi olmaya çalışınca bile afallıyorum. Suskunluğumun nedenlerini anlatmaya
çalışıyorum ama başaramıyorum.
“Niye yazmadın bunca zaman? Ara ara uğradık ve bekledik.” Diyenleriniz
olabilir. Desinler ne kadar da haklılar oysa, ne kadar da doğrular, ne kadar da
açık…
Bazen kendime kızıyorum biraz, bazen de “Böyle olması gerekiyormuş olmuş…”
diyorum. Bazen keşke kısa aralıkla yazsaydım diyorum. Bazen “Bu dinlenme süreci
senin için iyi olmuş olabilir” diyorum. Kendi kendime konuşuyor, kendimi
kendimle tartışıyorum…
“Ben bundan böyle buradayım. Seni de bekliyorum” diyorum ve bu kez kısa bir
süreliğine ayrılıyorum.
4 yorum:
Hoş geldin iyi ki geldin..Bir terslik yoktur umarım yoksa 1 yıl geçti gitti bak yine aramızdasın ..Sen yazmaya biz de okumaya devam,kaldığımız yerden :)
Sen de hoş geldin sayfama tekrardan. Blog yazmamında, yazmaya ara vermemin de bir sebebi yok aslında. Ama uzun zamandan sonra geri dönünce şunu gördüm birçok blogger yazmayı bırakmış. Eski dinamik ortam yok gibi. E hal böyle olunca ben ne kadarf süre daha yazarım bilmiyorum. Buarada senin yazılarını zaman zaman okudum yorum bırakmadım. Bunu da belirteyim :)
merhaba...ve hoşgeldin :)
Hoşbulduk ve sen de hoş geldin. Eskilerden birilerini burada görmek çok güzel :)
Yorum Gönder